|
Οι προηγούμενες αρχαιολογικές έρευνες στο πλάτωμα αποσκοπούσαν στην αποκάλυψη αρχιτεκτονικών μνημείων εντός και πέριξ της αγοράς της ελληνιστικής πόλης. Οι ανασκαφές που έγιναν αρχικά από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στις δεκαετίες του 1890 και 1900, και στη συνέχεια από τον Α. Φιλαδελφέα, τον Α. Ορλάνδο και την Κ. Κρυστάλλη-Βότση εκ μέρους της Αρχαιολογικής Εταιρείας από τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1950 και ξανά κατά τη δεκαετία του 1980 έφεραν στο φώς το θέατρο, έναν ναό, μία παλαίστρα, ένα βουλευτήριο και μία μακρά στοά, όλα της ελληνιστικής περιόδου (Fossum 1905, Φιλαδελφεύς 1926, Ορλάνδος 1933-1957, Κρυστάλλη-Βότση 1988, 1991). Μερικά από τα ευρήματα αυτών και άλλων, κυρίως σωστικών, ανασκαφών στεγάζονται στο τοπικό μουσείο, το οποίο ιδρύθηκε από τον Ορλάνδο κατόπιν αναστύλωσης μέρους λουτρικού συγκροτήματος των ρωμαϊκών χρόνων. Επίσης, η τοπογραφική έρευνα του Γ. Λώλου (1996-2002) κατέγραψε και χαρτογράφησε τα ορατά ίχνη των τειχών της αρχαίας πόλης, τη θέση των πυλών, όπως και διάφορα άλλα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα εντός των τειχών, τα οποία σε συνδυασμό με τα ανασκαμμένα μνημεία αποδεικνύουν ότι η πόλη ήταν κτισμένη βάσει κανάβου (Λώλος 2011, 274-282).
|
|
