Μετανάστριες από την Ανατολική Ευρώπη Μορφές κινητικότητας και πολιτική συγκρότηση Σε Πρώτο Πρόσωπο Links
Κεντρική σελίδα

Φύλο και Μετανάστευση

Φύλο και Μετανάστευση

Σε πρώτο πρόσωπο

 

 

Μίνα

Πώς ήταν η ζωή στη χώρα τους;

... ζούσαμε όπως όλοι οι Αλβανοί τότε στο...στο καιρό του Χότζα. Λοιπόν, οι γονείς μου δούλευαν και έπαιρναν ας πούμε ένα μισθό που ήτανε σχετικά καλό... παρόλα αυτά ήμασταν, είμαστε τέσσερα παιδιά και καταλαβαίνετε είχαμε δυσκολίες ε...αλλά δεν μπορώ να πω ότι περάσαμε άσχημα, να πω ότι....είχαμε ελλείψεις αλλά πάλι δηλαδή καλά, δεν μπορώ να πω ότι υποφέραμε πώς να το πω...θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια τα περάσαμε σ'ένα σπίτι που είχε ένα δωμάτιο, ένα κουζίνα μια κουζίνα και ένα σαλόνι και χωλ και...ξέρεις...
Λοιπόν το δημοτικό σχολείο το είχαμε δίπλα απ'το σπίτι. Ε, εκεί πηγαίναμε και οι τέσσερις, μετά πήγα γυμνάσιο, σ'αυτό το γυμνάσιο πήγε και η αδερφή μου πού ήτανε μετά από μένα, αλλά ο αδερφός μου και η άλλη που ξεκίνησε για ζωγραφική, υπάρχει ένα λύκειο ξεχωριστό, δηλαδή δεν έκανε το γενικό λύκειο όπως έκανα εγώ, κάνανε για καλλιτεχνικά, τέτοια πράγματα. Ε, μετά από αυτό πήγα στο πανεπιστήμιο, τότε ήτανε οι δυσκολίες για να πας στο πανεπιστήμιο έπρεπε να έχεις κάποιους βαθμούς.

Ποιες οι πρώτες εντυπώσεις τους από την Ελλάδα;

...την πρώτη μέρα που ήρθα ήταν Μάρτιος, 5 Μαρτίου αν θυμάμαι καλά, ναι. Και περίμενα στο σταθμό του τρένου να 'ρθει κάποιος φίλος μας, κάποιος φίλος του άντρα μου να μας πάρει γιατί δεν ξέραμε καν, δεν είχαμε ξαναέρθει και περιμέναμε με τις ώρες εκεί στο σταθμό κάτω από ένα δέντρο και άρχισε να φυσάει κτλ και αυτό που μου έκανε εντύπωση όταν άρχισε να νυχτώσει ανάψανε τα φώτα κι ήτανε θαύμα, δηλαδή εγώ δεν είχα δει τόσα πολλά φώτα σε μια μεγάλη πόλη και μεγάλα και πολλά αυτοκίνητα, κίνηση δηλαδή πολύ, κάτι διαφορετικό, δεν το είχα ζήσει, αυτό μου έκανε, αυτό ήταν το πρώτο μου εντύπωση... μετά σιγά σιγά συνήθισα δεν .. δεν μπορώ να πω ότι δεν είχα δει πόλη. Γιατί εγώ μέσ' την πόλη έζησα.. .δεν, το έζησα την πόλη δηλαδή, ξέρω πώς λειτουργεί, αλλά πάλι, παρ'όλα αυτά η Θεσσαλονίκη με τα Τίρανα έχουν διαφορά.

Ποιες οι συνθήκες εργασίας τους;

Εγώ δούλευα σε κάνα δυο σπίτια που πήγα μαζί με την πεθερά μου. Δούλευα μαζί με την πεθερά μου και παίρναμε 3000 και οι δύο μας. Την ημέρα. Δουλεύαμε σε ένα σπίτι τρεις φορές την εβδομάδα... αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα γιατί.. εγώ θα πήγαινα να καθαρίσω. Εν τω μεταξύ εγώ ήμουνα φοιτήτρια ακόμη. Όχι που ντρεπόμουνα να καθαρίσω, αλλά αναρωτιόμουν δηλαδή τι κάνω εγώ, τι ήρθα να κάνω κτλ. Γιατί άλλα όνειρα είχα κάνω ρε παιδί μου κι άλλα αναγκάστηκα να κάνω, αλλά δεν μπορούσα και να μη δουλεύω γιατί έπρεπε να, να φάμε.
Όταν γύρισα πάλι μετά τον Ιούλιο, όταν πήρα το δίπλωμα, βρήκα κι άλλα σπίτια, άρχιζα να μαθαίνω λίγο, να επικοινωνώ, μετά άρχιζα να πάω μόνη μου στα σπίτια, η πεθερά μου πήγαινε αλλού για να μη μοιράζουμε την το μεροκάματο. Γιατί δεν είχε νόημα, γιατί δουλέψαμε και οι δυο τόσες ώρες και τα λεφτά ήταν ένα μεροκάματο δηλαδή... όταν έλεγα ότι είμαι από Αλβανία και τα λοιπά, μου λέει δε φαίνεσαι για Αλβανίδα και τέτοια. Δηλαδή δεν με βλέπανε σαν Αλβανίδα. Ποια ήταν Αλβανίδα γι' αυτούς εγώ δεν το κατάλαβα αλλά τέλος πάντων. (γέλια)

Πώς διαμορφώθηκε η προσωπική ζωή τους;

Τον κάναμε εδώ στην εκκλησία [τον γάμο], όταν είχα το παιδί μου...πόσο ήτανε, τέσσερα χρονών; Τότε... εδώ γεννήθηκε η Κ., ναι... [Την έστειλε ένα χρόνο στην Αλβανία] Μετά ήρθε εδώ πάλι με τη μαμά μου, έμεινε η μαμά μου μέχρι που έγινε αυτή τρία, τριάμισι χρονών. Μετά την πήγα εγώ επειδή άρχισα να δουλεύω εδώ στο πρόγραμμα που σου είπα στο γραφείο ότι πήγα στο παιδικό σταθμό, έπρεπε να είχα χαρτί ότι είμαι εργαζόμενη μητέρα...την πήγα εκεί. ......Και μετά την, την έστειλα στο παιδικό σταθμό. Μετά εγώ είχα, τι είχα ρε παιδί μου, δεν, δεν μπόρεσα να το βγάλω πάλι πέρα, η μαμά μου μου έλεγε συνέχεια καλύτερα φερτην εδώ, γιατί της έλειπε και σε κείνη και εγώ ήμουνα....είχα κι εγώ πολλές δουλειά δηλαδή δεν.. είχε συνηθίζει τέλος πάντων η μαμά μου και είπε καλύτερα φέρτην εδώ να την προσέχω εγώ. Πάλι την έστειλα εκεί, και πάλι την έφερα εδώ.
Να πω την αλήθεια εγώ θα ήθελα και εγώ να ήμουνα στην Αλβανία πίσω και το παιδί μου. Αλλά το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να ζήσεις πολύ μακριά απ' το παιδί. Δηλαδή το δοκίμασα και δε θέλω να το ξαναδοκιμάσω, δηλαδή δεν μπορώ, δεν το αντέχω το να είμαι μακριά...

Τις άλλαξε η εμπειρία της μετανάστευσης;

Κοίταξε η μετανάστευση όσο και άσχημα πράγματα να έχει ας πούμε έχει και κάτι καλό γιατί υπάρχει μια εμπειρία που έχω τώρα. Δηλαδή έγινα πιο.. πιο δυναμική, είχα, έχω πιο πολύ πιστεύω στον εαυτό μου, πέρασα δυσκολίες και βλέπω ότι αν δεν το βάζεις κάτω δηλαδή το καταφέρνεις.. έχω γνωρίσει κόσμο, έχω κάποιες δημόσιες σχέσεις.. έμαθα μια άλλη γλώσσα, δηλαδή που εγώ δεν πιστεύω ότι θα την είχα μάθει ποτέ, γιατί δεν είχα σχέση ποτέ με Έλληνες. Μ' αρέσουν πάρα πολύ τα τραγούδια, τότε που εμείς τα ακούγαμε και δεν καταλαβαίναμε λέξη, τώρα τα καταλαβαίνω δηλαδή.. έχει γίνει μια δεύτερη γλώσσα, πώς να το πω... Σαν δικό μου ας πούμε...
... έχω γίνει πιο σκληρή πιο αγχωμένη, είμαι πιο αγχωμένη και είμαι πιο νευρική, δηλαδή είμαι, δεν είμαι ήρεμη πια όπως ήμουν. Και και νιώθω ανασφάλεια, δεν είμαι σίγουρη ότι τι θα γίνει αύριο και αυτό το...
... πάντως η μετανάστευση είναι δύσκολο. Γιατί δεν μπορείς να έχεις ισορροπία πια. Δηλαδή δε θα είσαι ούτε εδώ, ούτε εκεί. Καλύτερα να μη φύγεις, να είσαι στη χώρα σου, στα αλήθεια υπάρχουν δυσκολίες, δηλαδή δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα, θα αναγκαστείς, αλλά αυτό το εύχομαι για να μη ξαναγίνει, δηλαδή να μην υποχρεώνονται οι άνθρωπο να φύγουν από τη χώρα τους.

Ποια είναι τα σχέδιά τους για το μέλλον;

Το θέμα είναι όχι που δεν θέλω, αλλά δεν σκέφτομαι ας πούμε ότι θα μπορούσα να μείνω εδώ για πάντα, γιατί μου είναι... το έχω ανάγκη ας πούμε να ζήσω και 'κει αλλά αυτό δεν γίνεται, δεν ξέρω τώρα πώς θα γίνει, θα μείνω για μερικά χρόνια εδώ, θα γυρίσω πίσω... Έχει γίνει σαν δεύτερη πατρίδα μου, πώς να το πω, νιώθω άνετα και εδώ. Δεν είναι ότι δε νιώθω άνετα, αλλά κάποιες φορές νιώθω.. μου λείπει πολύ η Αλβανία. Δηλαδή, κάποιες φορές λέω να πάω ένα ταξίδι μόνο για να.. να μου φύγει αυτή η νοσταλγία, δεν είναι ότι έχω κάποια ανάγκη να πάω.
Από σχέδια δεν μπορώ να κάνω πολλά, προς το παρόν έχω [τη δουλειά μου], σκέφτομαι τι θα γίνει το παιδί μου γιατί δεν ξέρω πώς θα πάει... Αυτή [η κόρη της] θέλει και εδώ και εκεί. Γιατί τα έχει ζήσει και τα δύο. Δεν μπορώ να πω, δεν μπορώ, δεν μπορεί να πει η Κατερίνα οτι θέλω να γυρίσω εκεί και να.. και να είναι και εκεί να.. να μη λέει ότι θέλω και στη Θεσσαλονίκη. Το ίδιο, έχει μπερδευτεί και το παιδί τώρα.