Θέματα αρχαίας κεραμικής τεχνολογίας και
πειραματισμοί για την αναπαραγωγή της αρχαίας κεραμικής
Βόλος, 28-30 Σεπτεμβρίου 2007
Περιλήψεις ομιλιών
«Κεραμική τεχνολογία και εξειδίκευση»
Β. Αδρύμη (Δρ. Αρχαιολόγος, Δ/ντρια Α.Ι.Θ.Σ.)
Η οργάνωση ενός συμποσίου με θέμα την εξέλιξη της τεχνολογικής διαδικασίας παραγωγής κεραμικής, ιδωμένης μέσα από την ανθρώπινη διάστασή της και κυρίως μέσα από την διασύνδεσή της με το περιβάλλον όπου έχει παραχθεί θεωρούμε ότι παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους εξής λόγους:
1. Η κεραμική τεχνολογία έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι διαχρονική. Με απλά υλικά όπως χώμα ,νερό και φωτιά ο άνθρωπος παράγει κεραμικά από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και σήμερα που συνεχίζει με εκσυγχρονισμένες πλέον μεθόδους.
2. Η κεραμική παράδοση εκτός από την διαχρονική διάστασή της στις αρχαίες κοινωνίες είχε μεγάλη σημασία για την οικονομική ανάπτυξή τους αφού αποτελούσε το βασικό σκεύος εμπορίας και διακίνησης ιδίως των υγρών προϊόντων, όπως λαδιού και κρασιού που ήταν βασικές παραγωγικές δραστηριότητες στην Ελλάδα.
3. Η παραγωγή της κεραμικής στην κλασσική αρχαιότητα ξεπέρασε τα στενά καταναλωτικά όρια και απέκτησε καλλιτεχνικό χαραχτήρα όταν τα αγγεία διακοσμήθηκαν από επώνυμους καλλιτέχνες και έτσι απέκτησαν μια ξεχωριστή πολιτισμική διάσταση ικανή σήμερα να προσελκύσει χιλιάδες επισκέπτες στα μεγαλύτερα Μουσεία του κόσμου όπου εκτίθενται γνωστά μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αττικά αγγεία.
Στο συμπόσιο αυτό θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή της κεραμικής στην αρχαιότητα καθώς και τον εργαλειακό εξοπλισμό όμως παράλληλα θα προσπαθήσουμε να επισημάνουμε και το κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο που επηρέαζε αυτή την παραγωγή και κυρίως θα γίνουν αναφορές στον ανθρώπινο μόχθο και την ανθρώπινη δημιουργία. Θα προσπαθήσουμε επίσης να εξετάσουμε πόσο είναι συνυφασμένος ο ανθρώπινος μόχθος με το προϊόν αυτό που απετέλεσε τον θεμέλιο λίθο της αποθήκευσης, κατανάλωσης και διακίνησης των προϊόντων και ποια είναι η επένδυση της ανθρώπινης εργασίας τόσο για την εκμάθηση των τεχνικών όσο και για τον χρόνο που απαιτούσε η ίδια η παραγωγή.