Περιλήψεις εργασιών

ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΩΛΗ Αννα
Τεχνική εξειδίκευση στην παραγωγή οψιανού κατά την Πρωτοελλαδική Εποχή : μια συγκριτική μελέτη

Με την παρούσα ανακοίνωση επιχειρείται μια διεξοδική παρουσίαση ενός πολυσυζητημένου θέματος που αφορά στην ύπαρξη τεχνικής εξειδίκευσης στην παραγωγή οψιανoύ σε θέσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού ΙΙ. Το ερώτημα αυτό μέχρι σήμερα αναπτύχθηκε αρχικά στη βάση ευρύτερων συλλογισμών και προσδοκιών που αφορούσαν στον γενικότερο χαρακτήρα των θέσεων της ΠΕ ΙΙ και αργότερα στη βάση μιας σειράς τεχνολογικών αναλύσεων λιθοτεχνιών από μεμονωμένες θέσεις (πχ Λέρνα Αργολίδας). Στην παρούσα εργασία η μελέτη της τεχνικής εξειδίκευσης συγκροτείται σε δύο άξονες : α. την αναζήτηση τεκμηρίων που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τεχνικής αρτιότητας (Know-how) και β. την αναγνώριση της χωροταξικής οργάνωσης της παραγωγής (πχ ενδείξεις επιτόπιας επεξεργασίας, αναγνώριση ευρείας ή περιορισμένης παραγωγής, ύπαρξη συσσωρευμένου υλικού σε συγκεκριμένους χώρους και προσδιορισμός των χώρων αυτών). Μέσα από την συγκριτική τεχνολογική ανάλυση λιθοτεχνιών μιας σειράς θέσεων διαφορετικής τοπογραφίας που ανήκουν στην ευρύτερη γεωγραφική ζώνη της κεντρικής Ελλάδας (Μάνικα Ευβοίας, Λιθαρές Βοιωτίας, Τσούνγκιζα Νεμέας Κορινθίας, Κορωπί Αττικής) διαπιστώνεται η βεβαιωμένη ύπαρξη ενός άρτιου κοινού τεχνολογικού υποβάθρου που υποδεικνύει κάποιες στυλιστικές διαφοροποιήσεις από θέση σε θέση και συνιστά την αδιαμφισβήτητη ύπαρξη εξειδικευμένων τεχνιτών που εμπλέκονται στην παραγωγή οψιανού ανεξάρτητα από το αν η έκταση της παραγωγής που διαπιστώνεται ανά θέση είναι ευρεία ή όχι. Όσον αφορά δε στην χωροταξική οργάνωση της παραγωγής διαπιστώνεται διαφοροποίηση ανάλογα με το ρόλο που η κάθε θέση κατείχε στον ευρύτερο τοπογραφικό και οικονομικό συσχετισμό. Θέσεις όπως η Μάνικα μαρτυρούν ευρεία παραγωγή που φαίνεται να αποσκοπεί στην εξαγωγή προϊόντων, ενώ άλλες θέσεις, όπως η Τσούνγκιζα Νεμέας, μαρτυρούν μια τεχνολογικά άρτια, αλλά περιορισμένη σε έκταση παραγωγή, πιθανότατα στα χέρια κάποιου πλανόδιου τεχνίτη. Όσον αφορά, τέλος, στους εργαστηριακούς χώρους που συνήθως αναζητώνται, διαπιστώνεται ότι ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν οι χώροι απόθεσης και τελικής απομάκρυνσης των απορριμμάτων της τεχνικής διαδικασίας, είτε είναι χώροι παραγωγής in situ είτε όχι (πχ βόθροι -αποθέτες). Άννα Καραμπατσώλη Δρ. Προϊστορικής Αρχαιολογίας

<< Επιστροφή στο πρόγραμμα του συνεδρίου
<< Επιστροφή στον κατάλογο των ομιλητών

© 2008: ΠΘ, ΑΠΘ, ΥΠΠΟ