4-7 Δεκεμβρίου 2008 | ||||||||||||||||
Αμφιθέατρο "Δημήτρης Σαράτσης" Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Αργοναυτών και Φιλελλήνων - Βόλος |
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
Περιλήψεις εργασιώνΚΟΤΖΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ Ελένη Κατά παράδοση, η αρχαιολογική επιστήμη έχει προσεγγίσει τα ορεινά κοινωνικά τοπία ως στατικά και ανθεκτικά σε μεταβολές μορφώματα. Η οπτική αυτή αντλεί τις παραδοχές της από μία κατά βάση οικολογική/οικονομική παραδειγματική ερμηνεία: το ορεινό περικείμενο θεωρείται εξ’ ορισμού ασταθές, απότοκο της κατακερματισμένης τοπογραφίας και της περιορισμένης ή διασπαρμένης βιομάζας. Συνεκδοχικά και αναφορικά με τον παλαιολιθικό τρόπο παραγωγής οι θηρευτικές στρατηγικές και πρακτικές αντιμετωπίζονται ως “παθητικοί” θεσμοί επιβίωσης σε απόκριση των κάθε φορά παλαιοοικολογικών συνθηκών. Θεμέλιο αυτής της προσέγγισης αποτελεί το δυτικοτραφές ερμηνευτικό πρότυπο-δίπολο “φύση-πολιτισμός”. Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι διττός: αφενός να συζητήσει τις αδυναμίες, ακόμη και τις στρεβλώσεις, μιας τέτοιας προσέγγισης και αφετέρου να επιδιώξει διόδους υπέρβασης αυτής αξιοποιώντας, συνδυαστικά, δεδομένα από την μελέτη ζωοαρχαιολογικών συνόλων και οργανικών μη-χρηστικών τέχνεργων της Ανώτερης Παλαιολιθικής από την ενδοχώρα της Ηπείρου. Ειδικότερα, η εργασία θα επικεντρωθεί σε όψεις της ιδιοσυστασίας των ορεινών κοινωνικών τοπίων από τα 25 έως τα 9 χιλιάδες χρόνια περίπου πριν από το παρόν (αβαθμονόμητες ηλικίες) σε συνάρτηση με την ιδιομορφία του παλαιοπεριβάλλοντος του βορειοδυτικού ελλαδικού χώρου. Ως ερμηνευτική αιχμή θα προταθεί ότι: στην Ήπειρο λειτούργησε μεν ως υπόβαθρο συγκρότησης των κοινωνικών τοπίων η “μακρά διάρκεια”, κατά Braudel, όχι όμως εξαιτίας περιορισμών του βιοχώρου αλλά ως απόρροια συγκεκριμένων επιλογών των κυνηγών-συλλεκτών.
© 2008: ΠΘ, ΑΠΘ, ΥΠΠΟ |
|||||||||||||||