4o APXAIOΛOΓIKO EPΓO ΘEΣΣAΛIAΣ KAI ΣTEPEAΣ EΛΛAΔAΣ, 2009-2011
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Περίληψη ομιλίας

Τσιούκα Φωτεινή, Αγνουσιώτης Δημήτρης
ΙΓ΄ ΕΠΚΑ
Η πεδιάδα του Αλμυρού κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού. Νέα δεδομένα από το νεκροταφείο στη θέση «Βουλοκαλύβα» (Αρχαία Άλος)

Η πεδιάδα του Αλμυρού βρίσκεται στο ΝΑ τμήμα της Θεσσαλίας και αποτελεί θεωρητικά μια κλειστή γεωγραφική ενότητα. Στην περιοχή αυτή διαμορφώνεται ένα δυναμικό τοπίο με άφθονους φυσικούς πόρους, εύφορα εδάφη κατάλληλα για καλλιέργεια, γειτνίαση με βοσκοτόπους και με δάση και πρόσβαση σε οδικά και θαλάσσια δίκτυα. Οι παραπάνω παράμετροι συνετέλεσαν στη συνεχή κατοίκηση της περιοχής ήδη από την αρχή της Νεολιθικής περιόδου. Όσον αφορά τη Μέση Εποχή του Χαλκού, τα δεδομένα από την περιοχή του Αλμυρού ήταν λιγοστά και προέρχονταν κυρίως από επιφανειακές έρευνες και σωστικές ανασκαφές μικρής κλίμακας, ωστόσο προσέφεραν τη δυνατότητα της ανασύνθεσης μιας εικόνας με αρκετούς οικισμούς, οι οποίοι δέχονται επιδράσεις από τη Νότια Ελλάδα, αλλά εντάσσονται στην πολιτιστική ενότητα της Θεσσαλίας. Την εικόνα αυτή συμπληρώνουν πλέον νεότερα δεδομένα από το εκτεταμένο νεκροταφείο, που εντοπίστηκε στη θέση «Βουλοκαλύβα», στην ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Άλου στα πλαίσια κατασκευής του Οδικού Άξονα Π.Α.Θ.Ε. και καλύπτει ένα μεγάλο χρονολογικό εύρος από τη ΜΕΧ έως και τα ελληνιστικά χρόνια. Αντικείμενο μελέτης της παρούσας ανακοίνωσης αποτελεί ομάδα κιβωτιόσχημων και λακκοειδών τάφων από το συγκεκριμένο νεκροταφείο, που χρονολογείται στο τέλος της Μέσης Χαλκοκρατίας, μιας περιόδου που σηματοδοτεί τη μετάβαση προς τη Μυκηναϊκή περίοδο και χαρακτηρίζεται από σειρά καινοτομιών. Και τα ταφικά δεδομένα, τα οποία αποτελούν μία από τις βασικές πηγές πληροφοριών για την οργάνωση μίας κοινωνίας, υποδεικνύουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη Θεσσαλία, την εμφάνιση μιας νέας τάσης για διαφορετική μεταχείριση των νεκρών.

<< Επιστροφή στο πρόγραμμα του συνεδρίου
<< Επιστροφή στον κατάλογο των ομιλητών