ARCHAEOLOGICAL MEETING OF THESSALY AND CENTRAL GREECE, 2006-2008 |
|||||||||||||
|
Paper abstractΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Αθανάσιος Η μελέτη των απολιθωμένων πανίδων θηλαστικών είναι ένα από τα κυριότερα μέσα ανασύστασης των προϊστορικών περιβαλλόντων, καθώς προσφέρουν αρκετά λεπτομερή εικόνα του έμβιου κόσμου της εκάστοτε εποχής. Στη Μαγνησία είναι γνωστές τέσσερις απολιθωματοφόρες θέσεις που έχουν δώσει αξιόλογες πανίδες θηλαστικών: Περιβολάκι (Ανωτέρου Μειοκαίνου), Σέσκλο (Ανωτέρου Πλειοκαίνου), Βόλος και Αλυκές (Κατωτέρου Πλειστοκαίνου). Η θέση Περιβολάκι βρίσκεται κοντά στο χωριό μικρό Περιβολάκι και έχει δώσει πανίδα οπληφόρων και σαρκοφάγων με σημαντική ταξινομική ποικιλότητα. Η θέση Σέσκλο βρίσκεται εντός ποτάμιας λεκάνης, Β του Νεολιθικού οικισμού. Η πανίδα της κυριαρχείται από ίππους, όσον αφορά τον αριθμό ατόμων, και χαρακτηρίζεται από ταξινομικά πλούσια κοινότητα αντιλοπών. Οι θέσεις Βόλος και Αλυκές βρίσκονται στην περιοχή Αλυκών-Παγασών. Πρόκειται για αργιλικά πληρώματα εντός διακλάσεων του ασβεστολιθικού υποβάθρου της περιοχής. Τα ευρήματα των θέσεων αυτών είναι σχετικά ολιγάριθμα, αλλά περιλαμβάνουν αξιόλογο αριθμό ειδών. Παλαιοοικολογικές μελέτες στο Περιβολάκι και το Σέσκλο έδειξαν ότι κατά το Ανώτερο Μειόκαινο και το Ανώτερο Πλειόκαινο στη Μαγνησία επικρατούσαν ανοιχτές δασικές/θαμνώδεις εκτάσεις με πλούσια ποώδη βλάστηση.
| ||||||||||||
en/gr | |||||||