ARCHAEOLOGICAL MEETING OF THESSALY AND CENTRAL GREECE, 2006-2008 |
|||||||||||||
|
Paper abstractΜΑΜΑΛΟΥΚΟΣ Σταύρος Το οικοδομικό συγκρότημα της Μονής του Αγίου Λαυρεντίου, στο ομώνυμο χωριό του Πηλίου, έχει σε κάτοψη σχήμα τετράγωνο πλευράς 40 περίπου μ. Αρχικά φαίνεται ότι περιελάμβανε τρεις πτέρυγες μοναστηριακών κτισμάτων, οι οποίες ήταν διατεταγμένες κατά μήκος της βόρειας, της ανατολικής και της νότιας πλευράς της αυλής, στο μέσον της οποίας δεσπόζει το Καθολικό. Από τα μοναστηριακά κτίσματα η βόρεια πτέρυγα μπορεί να χρονολογηθεί στο 17ο ή, το πολύ, στις αρχές του 18ου αιώνα. Σύγχρονή της ήταν πιθανότατα και η ανατολική πτέρυγα, η οποία, όμως, φαίνεται ότι είχε δεχθεί επεμβάσεις κατά τον 18ο ή τις αρχές του 19ου αιώνα. Από τα μέσα του 19ου αιώνα η Μονή φαίνεται ότι παρήκμασε και άρχισε η καταστροφή των κτηρίων της. Η νότια πτέρυγα καταστράφηκε πιθανώς στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ η ανατολική βαθμηδόν ως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Διάφορες επεμβάσεις, και συγκεκριμένα αναμόρφωση του δυτικού μανδροτοίχου, διαμόρφωση νέας δυτικής πύλης και οικοδόμηση του νοτίου μανδροτοίχου κατά τη διαμόρφωση στα νότια της Μονής νεκροταφείου του χωριού, έγιναν στο οικοδομικό συγκρότημα στις αρχές του 20ου αιώνα. Καταστροφές έγιναν στη Μονή κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το συγκρότημα υπέστη διάφορες ατυχείς επεμβάσεις, οι οποίες κατέστρεψαν όχι μόνο πολλές ιστορικές κατασκευές αλλά και αλλοίωσαν τον χαρακτήρα του μνημειακού συνόλου. Από το 2006 έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα συντήρησης, αποκατάστασης και λειτουργικής αναδιοργάνωσης του οικοδομικού συγκροτήματος. Η μελέτη του οικοδομικού συγκροτήματος της Μονής Αγίου Λαυρεντίου φωτίζει πολλά ζητήματα όχι μονάχα της ιστορίας και της αρχιτεκτονικής του σημαντικού αυτού μοναστηριού αλλά και συνολικά της «παραδοσιακής» αρχιτεκτονικής του Πηλίου και της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλίας κατά τη μεταβυζαντινή περίοδο.
| ||||||||||||
en/gr | |||||||