APXAIOΛOΓIKO EPΓO ΘEΣΣAΛIAΣ KAI ΣTEPEAΣ EΛΛAΔAΣ, 2003-2005
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Περίληψη ομιλίας

Δυο μολύβδινα Μυκηναϊκά αγγεία: Τεχνολογία κατασκευής τους.

Βάσω Αδρύμη-Σισμάνη

[Δρ. Αρχαιολόγος, Προϊσταμένη, ΙΓ΄ ΕΠΚΑ]

Th. Rehren

[Καθηγητής Τεχνολογίας Αρχαιολογικών Υλικών, Institute of Archaeology, University College London]

Ε. Ασδεράκη-Τζουμερκιώτη

[Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων, ΙΓ΄ ΕΠΚΑ]

Η πρόσφατη ανακάλυψη δύο μολύβδινων αγγείων, στην ανασκαφή του μυκηναϊκού ανακτόρου της Ιωλκού, ήταν το έναυσμα για την λεπτομερή αρχαιομετρική τους μελέτη. Η χρήση του μολύβδου, ιδιαίτερα κατά την ρωμαϊκή περίοδο, είναι πολύ γνωστή για την κατασκευή ταφικών αγγείων, νεκρικών κλινών, καθώς επίσης δεξαμενών, σωληνώσεων κ.α. Αποθηκευτικά αγγεία κατασκευασμένα από μόλυβδο είναι λιγότερο κοινά, απαντώνται όμως μερικές φορές σε μυκηναϊκά ανάκτορα. Τα κυριότερα ερωτήματα που τέθηκαν από την αρχή της εύρεσης τους, ήταν ο τρόπος κατασκευής τους, η χρήση τους, η ποιότητα και η προέλευση του μετάλλου. Και τα δύο αγγεία διατηρούνται σε κακή κατάσταση, για τον λόγο αυτό η δειγματοληψία τους ήταν εύκολη. Οι αναλυτικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνουν οπτική μικροσκοπία (ΟΜ) και μικροανάλυση (ΕΡΜΑ) των στοιχείων του μετάλλου προκειμένου να προσδιοριστεί η δομή και η σύσταση του μολύβδου. Ακόμη, χρησιμοποιήθηκαν ICP-AES για τον προσδιορισμό των ιχνοστοιχείων, MC-ICP-MS για τον προσδιορισμό των ραδιενεργών ισοτόπων μολύβδου προκειμένου να ταυτιστεί γεωλογικά η προέλευση του μετάλλου. Τέλος, έγινε XRD ανάλυση για να αναγνωριστούν τα προϊόντα διάβρωσης και να επιλεγεί ο καταλληλότερος τρόπος συντήρησης τους.