APXAIOΛOΓIKO EPΓO ΘEΣΣAΛIAΣ KAI ΣTEPEAΣ EΛΛAΔAΣ, 2006-2008
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Περίληψη ομιλίας

ΛΕΒΕΝΤΗ Ιφιγένεια
Επίκουρη καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας
Tα πήλινα ειδώλια από το ιερό του Απόλλωνος στη θέση Σωρός Μαγνησίας

Τα αποσπασματικά πήλινα ειδώλια από την πανεπιστημιακή ανασκαφή στο ιερό του Απόλλωνος στο Σωρό (2004 ώς 2008), στην πλειοψηφία τους γυναικεία, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς απουσιάζουν οι συστηματικές δημοσιεύσεις ανάλογου υλικού από το θεσσαλικό χώρο, με εξαίρεση την πρόσφατη δημοσίευση των πήλινων ειδωλίων της Δημητριάδος (2007). Η χρονολόγησή τους, από τα ύστερα αρχαϊκά ώς τα πρώιμα ελληνιστικά χρόνια, συνάδει με αυτήν της κεραμικής και των άλλων κινητών ευρημάτων της ανασκαφής που πιστοποιούν το χρόνο ζωής του ιερού. Η αντιπαράθεση του υλικού από το περιαστικό ιερό του Σωρού με αυτό της γειτονικής Δημητριάδος -με την ίδρυση της οποίας φαίνεται ότι η θέση εγκαταλείφθηκε- είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική. Παρά τη γενική διαφορά, ορισμένοι τύποι που απαντούν στο Σωρό παρουσιάζουν μία παραλληλία ή συνέχεια σε τερρακόττες από την κοσμοπολίτικη Δημητριάδα του 3ου π.Χ. Το υλικό από το ιερό του Σωρού δείχνει μία τυπική εικόνα εξάρτησης, στα αρχαϊκά χρόνια από τα κέντρα της Α. Ιωνίας και στα κλασικά και πρώιμα ελληνιστικά από την Αττική και τη Βοιωτία. Απουσιάζουν οι σχέσεις με το μακεδονικό χώρο, αλλά και τα μεγάλα κέντρα παραγωγής στη Μ. Ασία στην ύστερη περίοδο. Τυπολογικές ιδιαιτερότητες και τεχνικά χαρακτηριστικά των ειδωλίων πιστοποιούν τη λειτουργία πιθανότατα ενός τοπικού εργαστηρίου, που μπορεί να θεωρηθεί ένα παράδειγμα για τον τρόπο που ένα επαρχιακό κέντρο χωρίς παράδοση μεγάλης παραγωγής αφομοιώνει διαχρονικά τις επιρροές των μεγάλων κέντρων κοροπλαστικής του ελληνικού χώρου.

<< Επιστροφή στον κατάλογο των ομιλητών